Lütfen bekleyin
1
Çocukluk, en saf ve en gerçek zamanlarımızdır. Bir çamurdan pasta yaparken hissettiğimiz mutluluk, hiçbir pastanede bulunmaz. Ufacık şeyler mutlu ederdi bizi; bir balon, bir dondurma ya da misket. Zaman geçtikçe büyürüz ama içimizdeki o çocuk, hep oradadır. Bazen bir koku, bazen bir sesle hatırlarız geçmişi. O an geri dönmek isteriz. Çünkü çocukluk, kaygısızlığın ve özgürlüğün sembolüdür. İçindeki çocuğu unutmayan insanlar, hayatı daha neşeyle yaşar. Biraz yavaşla, o çocuğu hatırla. Belki de en çok ona ihtiyacın var şu anda
Yorumlar
Yorum Gönder